Het verlies van een dierbare is een ingrijpende gebeurtenis waar iedereen weer anders mee om gaat. Becca (Nicole Kidman) en Howie (Aaron Eckhart) hebben hun zoontje verloren en proberen moeizaam met dat gegeven om te gaan. Het geeft grote spanningen en ze kunnen er maar moeilijk met elkaar over praten.
Ze gaan samen wel naar een praatgroep om naar andere ouders te luisteren die hetzelfde hebben meegemaakt, maar ook daar kan Becca niet echt goed mee omgaan.
Nicole Kidman speelt in deze film echt de sterren van de hemel, ik was diep onder de indruk van haar acteerwerk. Ze weet de pijn en onderhuidse frustratie zo goed te tonen, dat ze terecht een Oscar nominatie ontving (die niet verzilverd werd omdat Natalie Portman in Black Swan net iets beter was). Becca is moeilijk benaderbaar, maakt heel snel hatelijke opmerkingen richting anderen (zoals haar zus en moeder) en volgt haar impulsen. Kidman heeft zelf Eckhart als tegenspeler gekozen en hij doet het ook voortreffelijk. Howie wil de situatie anders aanpakken, maar houdt daarbij toch constant rekening met z’n vrouw, waardoor hij eigenlijk nog meer met z’n frustraties zit.
Rabbit Hole is één van de betere drama’s die ik de laatste tijd gezien heb. Je leeft met het echtpaar mee en je wilt bijna zelf iets doen om ze te helpen. Het geheel is voortreffelijk in beeld gebracht. Je voelt de leegte in het leven van Becca en Howie, hun prachtige huis voelt koud aan en de focus is op de karakters.
Het zou me niet verbazen als menig kijker een traantje zal weg pinken, Rabbit Hole vertelt dankzij het voortreffelijke acteerwerk een pakkend, ingrijpend vehaal. Een aanrader.
Pingback: Oscar nominaties « Filmkijker
Pingback: De vele gezichten van... Miles Teller - De Filmkijker