Stel je een wereld voor waarin iedereen de waarheid zei. Niet alleen wanneer je iemand een vraag stelt, maar altijd. Dus bij het begin van een date zegt de persoon meteen wat z’n plannen zijn en wat hij/zij van je vindt. Dus geen complimentjes om je goed te laten voelen, er wordt gewoon gezegd wat er in die persoon omgaat. Dit is de wereld van The Invention of Lying. Het is een leuk uitgangspunt dat de basis vormt voor een aantal geslaagde grappen in de eerste helft van de film. Wanneer Mark Bellison (Ricky Gervais) z’n baan als tekstschrijver voor een tv-netwerk verliest en financieel ook problemen heeft, krijgt hij plotseling de ingeving om iets te verzinnen. Dit resulteert in de eerste leugen ooit. Aangezien niemand het concept van een leugen kent, ziet hij een scala aan mogelijkheden.
Zo kan hij een vrouw vertellen dat de wereld zal vergaan tenzij ze direct sex met hem heeft of geloven z’n vrienden dat hij de uitvinder van de fiets is. Het concept wordt in deze film echter zo ver uitgerekt, dat er op een gegeven moment wel iets moet knappen, wat helaas ook gebeurt. Gervais zet zichzelf als een soort Mozes neer die aan de wereld vertelt dat hij met God kan praten. Hierdoor is de tweede helft van de film niet leuk meer. De grappen zijn niet meer zo scherp en er valt niet veel meer te lachen.
De film bevat nog een subplot waarbij Mark probeert het hart van Anna McDoogles te veroveren, maar tegen de tijd dat dit speelt was m’n interesse verdwenen. Had echt het gevoel dat ik de film uit aan het zitten was. Ondanks dat de film initieel leuk is, was ik uiteindelijk teleurgesteld en het is dan ook niet een film die ik zou aanraden.
Score: 5