Oorlogen zijn soms een nodig kwaad. Je ziet regelmatig de beelden op het journaal of films en vergeet soms wel eens dat er mannen en vrouwen (heel vaak bewust) het conflict aangaan. Dat daarbij doden vallen is één van de zekerheden. Het leger wil, wanneer dit gebeurt, de familie hierover informeren en natuurlijk het liefst nog voordat de familie het via een journaal uitzending moeten vermelden. Hierbij worden “messengers” ingezet die het slechte nieuws moeten brengen. Captain Tony Stone (Woody Harrelson) en Staff Sergeant Will Montgomery (Ben Foster) zijn twee van zulke mensen die deze moeilijke taak moeten uitvoeren.
De film brengt het onderwerp van het informeren van nabestaanden op zeer aangrijpende wijze in beeld. De acteurs die deze naasten van het slachtoffer spelen doen dit op zeer overtuigende en soms hartverscheurende wijze. De reactie op het nieuws is bij elke persoon weer anders. Zo reageren sommige zeer rustig en vallen anderen Stone en Montgomery bijna aan.
Zelf hebben de twee berichtgevers echter ook hun eigen problemen. Vooral Ben Foster acteert voortreffelijk en laat zien welke gevoelens er in hem omgaan. Ondanks dat Stone hem er op wijst dat het brengen van het nieuws zakelijk dient te gebeuren en dat daarbij geen gevoelens moeten worden getoond, heeft Montgomery hier moeite mee, wat weer tot frictie tussen de twee leidt.
Nadat the Hurt Locker liet zien met wat voor gevoelens militairen op het slagveld te maken hebben, geeft deze film inzicht en het verhaal daarna. De film heeft impact, voelt nergens overdreven op de gevoelens spelend aan, maar weet de gevoelens van de kijker te raken.
Score: 9
Heb de film nog niet gezien, maar zou hem nu wel graag bekijken.
Het is echt een aanrader.